6 Ocak 2009 Salı

yerçekimi devam ediyor...








filistinli arkadaşlarla buluştuk,
dün akşam birkaç saat beraberdik.
üç yıldır annesini görmemiş A.
S. 2 yıldır evine dönmemiş.
mısır giriş çıkışlarda sorun çıkarıyormuş, girerse çıkamıyorlarmış.

filistin elçiliği elfetihçi olmayanlara yardım etmiyormuş,
hamaslılar ne burs alabiliyormuş ne de başka bir yardım.
ama abbasın adamları, paşalar gibi yaşıyormuş…
arafattan sonra abbasta israille bilgi paylaşıyormuş.
Hamas’lıları ispiyonluyormuş israile.
yerlerini söylüyor, bazende teslim ediyormuş.
el fetihin hapishanelerinde 10 binin üzerinde Hamas’lı varmış ve işkence görüyorlarmış.
el fetih birini baskılar sonucu serbest bırakmak zorunda kalsa
israil askerleri cezaevi çıkışında tutukluyor yine hapse atıyormuş.

arafat ı yıllarca kahraman diye pazarladılar bize.
bize derken ortalama ahaliye.
büyük mücahidti ebu ammar!
işkenceci, kendi halkına zulmeden,
iktidarı için düşmanıyla yatağa girebilen bir kahraman.
ve onun çocuğu abbas ve onun çocuğu olacak diğerleri…
çıkarlarını, iktidarlarını korumak için
Hamas’lıları israilin eline teslim edecek kadar cani.
gazzede kontrolü sağlayabilmek için Hamas’lıların
ve gazze halkının katledilmesine göz yumacak kadar vahşi.

bakmayın siz el fetihcilerin Hamasla beraber savaştığı yalanına.
el fetihin elinde yeterli askeri güç olduğu halde en küçük bir yardım yok.
hizbullah! lübnan panterleri!
israili dize getirmiş kahraman İslam ordusu!
düşmanımın düşmanı diye bakıyor gazzelilere.
çünkü Hamas sünni!
istediği kadar inkar etsin hizbullah, sorun mezhep sorunu.
ve gazze can çekişinceye kadar, Hamas’ın kolları, elleri kırılıncaya kadar
hizbullah kılını kıpırdatmayacak.
çünkü oda Hamas’ın zayıflamasını istiyor.
tıpkı mısır firavununun istediği gibi.

Hamas ümmetin onuru oysa!
ümmetin onuru Hamas!


başım ağrıyor, çok hem de.
televizyon sürekli açık.
haber kanalları arasında zaplıyorum .
açtığım her yerde aynı adam çıkıyor karşıma.
üç çocuğunu kaybetmiş bir baba:
“hasbünallahi veni’mel vekil”
“hasbünallahi veni’mel vekil”
“hasbünallahi veni’mel vekil”

ve bir diğeri saçlarını yoluyor, ölmüş kızının başında.
yaralı çocuklar ambulansa yerleştiriliyor,
kan sıçrıyor…

bir diğerinde kanlar içinde bir çocuk gözlerini tavana dikmiş,
sessizce bekliyor. canı acıyı hissetmeyecek kadar yanıyor olmalı.
şaşkın ve ürkek..
ağlayacak kadar bile mecali yok.

başım ağrıyor, çok hemde.


ve hamdolsun yerçekimi devam ediyor…
yoksa dünyanın yükünü nasıl kaldırabilir insan…



06.01.2009

Hiç yorum yok:

tagore