Natalie BRACHT
Alman asıllı bir İngiliz vatandaşı…
Yahudi asıllı eşinden boşanmasıyla başlıyor her şey.
Önce İngiliz hükümeti ardından da Alman hükümetinin baskıları sonucunda 5 çocuğundan ayırılıyor.
Annenin her nedense Müslüman olduktan sonra psikolojik rahatsızlıkları olduğunu keşfediyor eski eşi. Çocukların eşinden ayrı tutulmasını istiyor.
Çocuklar bir Alman yetimhanesine alınıyor. Günlerce anneye çocuklarının nerede olduğu söylenmiyor.
Daha sonra çocuklarının yerini buluyor Natalie. Çocukların Anneleriyle Haftada bir defa, kızlarından her biriyle sadece beş dakika süreyle ve bir görevlinin denetimi altında görüşmesine; her 4–7 haftada bir kere, kızlarından biriyle sadece 20 dakika, iki gardiyanın refakati altında görüşmesine izin veriliyor. Tipik nazi terörü!
Uzun ve acıklı bir hikayesi var Natalie’nin..
Soner ERÇİM
ODTÜ güvenlik görevlisi…
2008’in Mart ayı…
AK Parti ve MHP başörtüsü konusunda uzlaşmış, meclisten yasal bir düzenleme geçmiş ve üniversitelerde başörtüsü yasağı kaldırılmış.
Soner ERÇİM ertesi gün ODTÜ kapılarını başörtülülere açıyor.
Hemen ardından da üniversite yönetimi tarafından önce başka bir bölgeye sürgün ediliyor, ardından güvenlik görevlisi olmasına rağmen başka bir işle görevlendiriliyor.
Yetmiyor, attığı her adımdan dolayı soruşturma geçiriyor…
Bu da yetmiyor, bir sabah 5 dakika geç kalması bahane edilerek işine son veriliyor.
“Yüce yargıcılar” Soner Erçim’in görev yerine geç gelme bahanesiyle memuriyetten atılmasını haklı buluyor ve ERÇİM işsiz ve çocuklu bir şekilde sefalete terk ediliyor.
ECENUR
Daha YÖK yazısı ortalıkta yokken, daha seçime çok varken! Ecenur diye bir kız ilkokula başörtüsü ile girmeyi deniyor Diyarbakır’da.
2009’dan bahsediyorum, daha referandumdan söz edilmezken, Kılıçdaroğlu daha teşrif etmemişken hayatımıza…
Sencer hocam bilim kurulu başkanı olmadan mesela…
Babası ne olursa olsun başörtüsüyle girecek diyor. O Okuldan diğerine, oradan bir diğerine sürgün ediliyor, Küçük Ecenur.
Hakkında soruşturmalar açılıyor, cezalar alıyor ama ailesi vazgeçmiyor kararlılığından.
Bir gün bir yerde yeter artık diyor Eğitim Bakanlığının memurları.
Ne haliniz varsa görün…
Ecenur aylar sonra verdiği mücadele için provakatörlükle suçlanacağından habersizdir henüz…
Nimet ÇUBUKÇU
Baştan söyleyelim eğitimin milli’si, milsiz’i olmaz. O yüzden Eğitim Bakanı!
Torna tornadır. Milli torna, Milsiz torna diye ayrılmaz tornacılar.
Neyse topa ilk giren o oldu.
Ecenur dışında Adana ve Mersin’de de başörtülü ilkokula girme talepleri yansıdı kamuoyuna.
Zamanlamaya dikkat çekti Eğitim Bakanı.
“Tam üniversitede başörtüsü sorununu çözüyorduk ki…” diye devam etti.
Pası alan medya bir anda ailelerin ‘hizbullah’la bağlantısını deşifre etti!
Hizbullah davasından ceza almış, hüküm giymiş veli haberleri doldurdu gazete sayfalarını.
Oysa JİTEM gibi bir yapılanmaydı ‘hizbullah’.
Made in T.C.
İster derin devlet deyin adına, ister başka bir şey.
Hepimiz biliyoruz ki ‘hizbullah’ PKK’ya karşı bir antigüç olarak kullanıldı.
Operasyonlar bu örgüt üzerinden yapıldı.
Önce desteklendi örgüt, beslendi, sonra da sağıldı.
Sadece PKK ile değil İslami unsurlarla da çatıştırıldı. Kimi cemaat liderleri, mensupları, imamlar… Bu örgüt eliyle öldürüldü…
Sonra ömrü biten her eşya gibi raftan tavan arasına kaldırıldı.
Hepsi bu…
Zafer ÜSKÜL
AKparti milletvekili.
İnsan Hakları İnceleme Komisyonu başkanı.
Pası en iyi o değerlendirdi. Hem CHP tribünleri de arkasındaydı.
“Çocuğuna zorla başörtüsü takıp eğitim hakkını engelleyen velinin velayetini elinden alır devlet” dedi.
Sosyal demokrasiden, faşizme uzanan ince uzun bir çizgi işte…
CHP bile faşizmde bu noktaya ulaşamamıştı daha.
İster Natalie’nin çocuklarını elinden alsın nazi Almanyası, ister çocukların velayetini almakla tehdit etsin TC!
Zafer ÜSKÜL’ün insan Hakları Komisyonu başkanı olması facianın büyüklüğünü ortaya koyması açısından önemli.
Ulusal ve uluslar arası sözleşmelerde çocuğun velayetinin, her türlü haklarının, eğitiminin, tercihlerinin ebeveynleri üzerinde olduğunu bilemeyecek kadar yoksun olabilir mi hukuk bilgisinden?
Ailelerin dini ve felsefi görüşlerine göre çocuklarını biçimlendirebileceklerinden gerçekten habersiz mi?
* *
Soner ERÇİM memuriyetten atılıp hayat karşısında çırılçıplak bırakılırken ne Zafer Üskül ne de Nimet Çubukçu yoktu yanında.
Üniversiteli kızlar başörtülü oldukları için kapılar yüzlerine kapanırken Eğitim bakanını hiç göremedik aramızda.
Çözüldü çözülecek dediği sorunun Ankara üniversitelerinde ne halde olduğundan bile habersiz Çubukçu.
Çocukların her sabah üniversite güve’leriyle nasıl çatıştıklarından, üstelik her sabah bu sinir harbini yaşamanın nasıl bir duygu olduğundan da habersiz.
Ecenur okuldan okula sürgün edilirken, soruşturmalar geçirip, cezalar alırken, suratsız öğretmenler, idareciler karşısında titrerken Eğitim Bakanı yine yoktu ortalıkta.
Çünkü konjenktür Üskül’e de, Çubukçu’ya da tehlikeden uzak durmayı söylüyordu. “Arızalı” tiplerle yan yana gelmek, onları haksızlığa uğrasalar da müdafaa etmek siyasi hayatları için tehlikeli olabilirdi.
Her türlü siyasi beklenti bir şekilde izole edilebilir belki.
Bakan Çubukçu’nun oportünist gerekçeleri olabilir.
Aynı şeyi, aynı derecede hissetmeyebiliriz mesela onlarla.
Başörtülü kızların yaşadıkları anlamlı gelmeyebilir. Açsınlar başlarını girsinler ne var bunda diyebilir.
Ama zafer Üskül’ün durumu hiçbir şekilde tevil edilemez.
Zira başkanı olduğu komisyon buna izin vermez.
Yurttaşla devlet arasında tercih yaparken devletten yana tavır koyan bir insan hakları komisyonu başkanı olamaz.
Olursa bu bir utanç vesikası olur.
Zafer ÜSKÜL bu utanca izin vermeyecektir sanırım. İstifa ederek insan hakları komisyonunun saygınlığını kurtaracaktır. Çok lafı eğmeden, bükmeden doğrudan hata yaptığını itiraf ederek, özür dileyerek olmalı bu istifa.
Hizbullah meselesine gelince…
Bu aile içi bir durum!
Devlet kendi arşivlerine dönerse, hizbullah’ın kim olduğuyla devlet kayıtlarında nasıl yer aldığıyla ilgilenirse mesele kalmaz.
Ama yok, kol kırılır yen içinde kalır derse o başka!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder